ማቴ ፳፪፥፴፱

መጽሐፍ እንዲህ ይላል “ዝንቱ ትእዛዝየ ውእቱ አፍቅር ቢጸ….ትእዛዜ ይህቺ ናት ባልጀራህን እንደነፍስህ ውደድ የምትለዋ”
ማቴ ፳፪፥፴፱

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

የጻድቅ መታሰቢያ ለዘላለም ይኖራል። መዝሙር ፻፲፩፥፮

ባለንበት ዓለም ውስጥ ለሰው ልጆች ሕይወት ጠቃሚ የሆነ ሥራ የሠሩ ብዙ ሰዎች ይገኛሉ። እኛም ባልነበርንበት ጊዜ ለአለማችን እዚህ ደረጃ መድረስ የራሳቸውን አስተዋጽኦ ያበረከቱ ታላላቅ ስመ ጥር የሆኑ ሰዎች በታሪክ ውስጥ አልፈዋል። እነዚህ ለዓለም ማሕበረሰብ ካበረከቱት አስተዋጽኦ አንጻር በሕይወት ሳሉ ብቻ ሳይሆን ከሞቱም በኃላ ስማቸው በታሪክ ማሕደርተጽፎ በየጊዜው ከትውልድ ወደ ትውልድ እየተላለፈ ሲዘከር ይኖራል። የሰሩትንም ሥራ ለትውልዱ በማስተዋወቅ በክብር በማስቀመጥ ትውልድ አርያነታቸውን እንዲከተል ለማድረግ በየጊዜው ታላቅነታቸው ሲነሳ ታሪካቸው ሲነገር መስማት በዓለም ታሪክውስጥ የተለመደ ነው። በመንፈሳዊው ዓለም ደግሞ የእግዚአብሔር የሆኑ ሰዎች በዚህ ምድር ቆይታቸው «ሰውነቱን ሊያድናት የሚወድ ይጣላት ስለእኔ ሰውነቱን የጣላት ያገኛታል»ማቴ 10፥39 በማለት ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ባስተማረው ትምህርት መሰረት በኃጥአን ላይ የሚፈረድ ቅጣት፣ ለጻድቃን የሚሰጥ ዋጋ እንዳለ በመረዳት፣ ከምድራዊ ሕይወት ይልቅ ሰማያዊ ሕይወትን በመናፈቅ፣ ከኃላዬ ሊከተለኝ የሚወድ ቢኖር ራሱን ይካድ መስቀሉንም ተሸክሞ ዕለት ዕለት ይከተለኝ የሚለውን አምላካዊ መመሪያ መሰረት በማድረግ ለተጋድሎ ራሳቸውን ሙሉ በሙሉ አሳልፈው የሰጡ ቅዱሳን በየዘመኑ መነሳታቸውን የቤተ ክርሰቲያን ታሪክ በወርቃማ ብዕር ታሪካቸውን ጽፎ የምናገኛቸው የቤተ ክርስቲያን ብሩሃን ከዋክብት መስተጋድላን ብዙ ናቸው። እነዚህ ቅዱሳን ቅዱስ ጳውሎስ «ሁሉን እያጡ መከራን እየተቀበሉ እየተጨነቁ የበግና የፍየል ሌጦ ለብሰው ዞሩ። ዓለም አልተገባቸውምና በምድረ በዳና በተራራ በዋሻና በምድር ጉድጓድ ተቅበዘበዙ»ዕብ 11፥37 ብሎ የተናገረላቸው ቅዱሳን ናቸው። ይህችን ዓለም ኃላፊ ጠፊ መሆኑን አውቀ...
Read more

እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም

ቅዱስ ኢያቄም እና ቅድስት ሐና የተሰጣቸው ጸጋ እጅግ ታላቅ ነበር።ታላቅነቱንም መፈክረ ሕልም እንደነገራቸው፡- በሕልማቸው እና ከቅዱስ ገብርኤል ብሥራት ተረድተውታል። በመጽሐፍ ቅዱስ፡- እግዚአብሔር ፈቃዱን፡- ለአቤሜሌክ፥ ለያዕቆብ እና ለዮሴፍ በሕልም ገልጦላቸው እንደነበር ይታወቃል። ዘፍ፡፳፥፫፤ ፳፰፥፲፪፤ ፴፯ ፥፭።የእመቤታችን ጠባቂ ለነበረ ለጻድቁ ለዮሴፍ ደግሞ፡- ነገረ ማርያም ማለትም፡- እግዚአብሔር መርጦአት፥ ቅዱሳን ነቢያት ትንቢት ተናግረውላት፥ በመንፈስ ቅዱስ ግብር፡- በድንግልና ፀንሳ በድንግልና የመውለዷን ነገር፥ ከዚያም በኋላ፡- ጌታን አዝላ የመሰደዷን እና ከስደት የመመለሷን ነገር፥ ቅዱሳን መላእክት በሕልም ነግረውት ነበር። ማቴ፡፩፥፳፤ ፪፥፲፫፣፲፱። (ነገረ ማርያምን እግዚአብሔር እንዲህ ካልገለጠልን በቀር፥ ጣዕሟ በአንደበታችን ፍቅሯም በልቡናችን ሊያድርብን አይችልም፤) ለዮሴፍ ወልደ ያዕቆብና ለነቢዩ ለዳንኤል ሕልም የመፍታት ጸጋ ተሰጥቶአቸው ስለነበረ፥ የነገሥታቱን ሕልም እንኳ እንደፈቱላቸው መጽሐፍ ቅዱስ ቋሚ ምስክር ነው። ዘፍ፡፵፥፭፤ ፵፩፥፲፬፣ ዳን፡፪፥፳፭፤ ፬፥፬።                                                 እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም በእናቷ ማኅፀን እያለች አያሌ ተአምራትን በማድረጓ፥ ለቅዱስ ኢያቄምና ለቅድስት ሐና ከባድ ፈተና ሆኖባቸው ነበር።የበጎ ነገር ሁሉ ጠላት ሰይጣን አይሁድን በምቀኝነት አስነ ሣባቸው።የምቀኝነት ምንጩ ደግሞ ክፉ ልቡና ነው፤ ማር፡፯፥፳፪። የሰው ልጅ መንፈሳዊነቱን ትቶ ፍጹም ...
Read more

ዘመነ ፍሬ› ደግሞ ‹የፍሬ ወቅት፣ የፍሬ ዘመን፣ የፍሬ ጊዜ›

ዘመነ ፍሬ የተወደዳችሁ የማኅበረ ቅዱሳን ድረ ገጽ ተከታታዮች! በክፍል ሰባት ዝግጅታችን አምስተኛውን የክረምት ንዑስ ክፍል (ቅዱስ ዮሐንስን) የሚመለከት ትምህርት ማቅረባችን ይታወሳል፡፡ በዛሬው ዝግጅታችን ደግሞ ስድስተኛውን ክፍለ ክረምት (ዘመነ ፍሬን) የሚመለከት ትምህርት ይዘን ቀርበናል፡፡ እንድትከታተሉን መንፈሳዊ ግብዣችንን አስቀድመናል፡፡ መልካም የንባብ ጊዜ ይኹንላችሁ! ከመስከረም ፱ – ፲፭ ቀን ያለው ስድስተኛው ክፍለ ክረምት ‹ፍሬ› ይባላል፡፡ ‹ዘመነ ፍሬ› ደግሞ ‹የፍሬ ወቅት፣ የፍሬ ዘመን፣ የፍሬ ጊዜ› ማለት ሲኾን ይኸውም ልዩ ልዩ አዝርዕት በቅለው፣ አድገው፣ አብበው ለፍሬ የሚደርሱበት፤ የሰው ልጅ፣ እንስሳትና አራዊትም ጭምር የዕፀዋቱን ፍሬ (እሸት) የሚመገቡበት ወቅት ነው፡፡ በዚህ ወቅት በቤተ ክርስቲያን አገልግሎት የሚቀርቡ ምንባባትና ትምህርቶችም ይህንኑ ምሥጢር የሚዳስሱ ናቸው፡፡ እግዚአብሔር አምላክ ምድርን ከፈጠረ በኋላ በጥፍር የሚላጡትን (ሎሚ፣ ሙዝ፣ ትርንጎ፣ ወዘተ)፤ በማጭድ የሚታጨዱትን (ስንዴ፣ ጤፍ፣ ገብስ፣ ወዘተ)፤ በምሳር የሚቈረጡትን (ወይራ፣ ዋርካ፣ ዋንዛ፣ ዝግባ፣ ወዘተ)፤ የገነት ዕፀዋትን ፈጥሯል፡፡ እነዚህም በራሳቸው የሚያፈሩ (ምሳሌ፡- ስንዴ፣ገብስ፣ ጤፍ፣ ወዘተ)፤ በጎድናቸው የሚያፈሩ (ምሳሌ፡- ማሽላ፣ በቆሎ፣ ባቄላ፣ ወዘተ)፤ በውስጣቸው የሚያፈሩ (ምሳሌ፡- ዱባ፣ ቅል፣ ወዘተ)፤ በሥራቸው የሚያፈሩ (ምሳሌ፡- ሽንኩርት፣ ቀይ ሥር፣ ካሮት፣ ድንች፣ ወዘተ) ተብለው በአራት ይመደባሉ (ምንጭ፡- ትርጓሜ ኦሪት ዘፍጥረት ፩፥፮-፲፫)፡፡ ተፈጥሯቸውም እንደ ሰው ከአራቱ ባሕርያት ነው፡፡ ከነፋስ በመፈጠራቸው በነፋስ ያብባሉ፤ ያፈራሉ፡፡ ከእሳት በመፈጠራቸው እርስበርሳቸው ሲፋተጉ እሳት ያስገኛሉ (አንዳንዶቹ)፡፡ ከውኃ በ...
Read more